خدایی که نمی شناسم

سيّد رضيّ گرد آورنده نهج البلاغهمحمد بن حسین بن موسی معروف به سید رضی (۳۵۹ق-۴۰۶ق) از علمای شیعه، گردآورنده نهج البلاغه و برادر سید مرتضی است. سید رضی منصب‌های مهمی از جمله نقابت (به سروري رسيدن) قضاوت در دیوان مظالم و امیر الحاج (رئيس كاروان حجاج) در دوره آل بویه داشت. او از بزرگ‌ترین شاعران طالبیان (به نسل ابوطالب، كه همان نسل امام علي (ع) هستند طالبيان مي گفتند.) بود که دیوان اشعاری از وی بر جای مانده است. سید رضی آثاری در کلام و تفسیر همچون خصائص الائمة و تلخیص البیان دارد. مهمترین اثر او گردآوری نهج البلاغه است. او همچنین دارالعلمی تأسیس کرد که به باور برخی نخستین مدرسه علوم دینی بوده است. محمد طبری، ابوعلی فارسی، قاضی سیرافی، قاضی عبدالجبار معتزلی، ابن نباته، ابن جنی، شیخ مفید و سهل بن دیباجی از استادن وی بودند.نسب و خانوادهمحمد بن حسین بن موسی بن محمد بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم مشهور به سید رضی و شریف رضی از سادات هاشمی و آل ابی‌طالب بود؛ از این روی به وی شریف می‌گویند. نسبش از جانب پدر، حسین ‌بن موسى علوى با شش واسطه به امام کاظم (ع) امام هفتم شیعیان می‌رسد، مادرش از نوادگان امام زین العابدین (ع) امام چهارم شیعیان است. سید رضی برادر سید مرتضی از بزرگ‌ترین عالمان و متکلمان امامیه است. پدرش ابواحمد حسین بن موسی علوی، عالم و نقیب بود و قضاوت در مظالم و امیری حج را بر عهده داشت. ابواحمد نزد خلفای عباسی و امیران بویه جایگاه داشت. ابواحمد عدنان پسر سید رضی، معروف به شریف مرتضی ثانی، به لقب جدّش «طاهر ذاالمناقب» ملقب بود. او پس از عمویش (سید مرتضی)، نقابت طالبیان در بغداد را بر عهده گرفت.تولد و وفاتسید رضی در سال ۳۵۹ قمري در بغداد زاده شد و در ۶ محرم ۴۰۶ قمري درگذشت. وی , ...ادامه مطلب

زندگى‌ نامه سيّد محمود طالقانيسیّد محمود طالقانی در روز یکشنبه پنجم مارس سال ۱۹۱۱ (برابر با ۱۳ اسفند ۱۲۸۹ خورشیدی و ۴ ربیع الاول ۱۳۲۹ قمری) در قریه گیلیارد از توابع طالقان واقع در منطقه‌ای کوهستانی از سلسله جبال البرز در شمال تهران و ایران متولد شد. روستای گیلیارد یکی از ۸۳ روستای طالقان است که در گذشته خاستگاه مبلغین مذهبی در منطقه به شمار می‌رفت و اجداد مرحوم طالقانی و بسیاری از خویشاوندانش در این لباس بودند؛ از جمله پدر سید محمود، سید ابوالحسن طالقانی از روحانیون برجسته دوران رضا شاه به شمار می ‌رفت که به اتفاق مرحوم عباسقلی بازرگان، رئیس اطاق تجارت و بزرگ تبریزی‌های بازار تهران در آن روزگار، انجمنی برای تبادل نظر و نزدیکی پیروان شریعت‌های ابراهیمی تأسیس کرده بودند که پس از مدتی توسط رضا شاه تعطیل شد.آغاز تحولات و فاصله گرفتن با حوزه‌های فقاهتیسید محمود طالقانی در دوران تحصیل حوزوی متوجه سه نقص و کمبود بزرگ در نظام آموزشی حوزه‌ها شد که راه بعدی زندگی او را از جریان سنتی جدا کرد:۱ – مهجور بودن قرآن در حوزه‌های علمیه و بی‌نیاز بودن فقه و اصول و سایر دروس حوزه به کتاب آسمانی. طالقانی همزمان با بزرگان دیگری همچون: سید محمد حسین طباطبایی (مفسر المیزان) و مرحوم محمد تقی شریعتی (شارح تفسیر نمونه و پدر مرحوم دكتر علي شريعتي) و امثال آنها این نقص اساسی را احساس می‌ کرد و تِز «بازگشت به قرآن» را برنامه کار خود قرار داده بود.۲ – احساس عقب افتادگی شدید حوزه‌های دینی از تحولات بنیادین دنیای مدرن، عدم تجانس آموزه‌های حوزه با مقتضیّات زمانه، باز تولید تفکرات قرون گذشته و سلطه جمود فکری بر حوزه‌ها.۳ – بی‌ تفاوتی حوزه‌های علمی و رهبران مذهبی در برابر استبداد داخلی و استیلای خارجی، برکناری , ...ادامه مطلب