بواط

                                                                غزوه بواط

   بواط، نام دومين غزوه پيامبر اکرم (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) در ماه ربيع الاول سال دوم هجري است. پيامبر در عملياتي پيشگيرانه به تعقيب کاروان تجاري قريش پرداخت و از مدينه عزيمت نمود. از آن رو که سپاه اسلام به اين کاروان دست نيافت، بدون نبرد به مدينه بازگشت. با آنکه ميان سپاه اسلام و کافران نبردي رخ نداد، از اين تعقيب در منابع تاريخ اسلام با عنوان غزوه ياد شده است. بواط نام يکي از کوه‌هاي قبيله جُهينه در منطقه رَضوي ميان مدينه و بندر يَنبُع است که حدود نود کيلومتر با مدينه فاصله دارد و بر سر راه شام قرار گرفته است.

   اين کوه داراي دو قله به نام جلسي و غوري است و در نزديک ذي‌ خُشُب و نزديک ينبع قرار دارد. پيامبر (صلي ‌الله ‌عليه ‌و ‌آله ‌و سلّم) در ربيع الاول يا ربيع الثاني سال دوم هجري قمري در عملياتي پيشگيرانه به تعقيب کاروان تجاري قريش پرداخت. از آنجا که اين تعقيب به منطقه بواط ختم شد، نام بواط را بر اين غزوه نهادند.

   با آن که ميان سپاه اسلام و کافران نبردي رخ نداد، از اين تعقيب در منابع تاريخ اسلام با عنوان غزوه ياد شده است و معجزه اي در اين غزوه از پيامبر اكرم (ص) به وقوع پيوست و آن پر شدن مشکي خالي از آب با دعاي پيامبر (ص) بود که به گزارش جابر در غزوه بواط روي داده است.

                                                                  عزيمت به مدينه

   پيامبر (صلي ‌الله ‌عليه ‌و ‌آله ‌و سلّم) در اين غزوه همراه دويست تن از اصحاب که بيشتر از مهاجران بودند، به پرچمداري سعد بن ابي‌ وقاص که پرچمي سفيد به دست داشت از مدينه عزيمت نمود و سعد بن معاذ يا سائب بن عثمان بن مظعون و يا ابن اُم مکتوم را جانشين خود در مدينه کرد. امية بن خلف جُمحي سرپرستي کاروان صد نفري مشرکان با دو هزار و پانصد شتر را عهده‌ دار بود. از آن رو که سپاه اسلام به اين کاروان دست نيافت، بدون نبرد پس از پانزده روز به مدينه بازگشت.