قرآن

قرآن

قرآن که وَحیِ ربّ بی مثل و قرین است

اعظم ترین نعماء ربّ العالمیــــــــن است

دستور ايزد بهر مردم تا قيامت

فرمان او بر صدر خير المرسلين است

خواهی اگر با یار همدم باشی و دوست

قرآن بخوان، قرآن بخوان سرّش همین است

فرمـــوده در قــــرآن خداونــــــد توانا

هر قدر بتوانی بخوان ، حَبل المَتین است

ای آنکه دوری می کنی از ختم قرآن

قرآن به قرآن ، خصم کلّ کافرین است

گر می توانی و نخوانی حرف حقّ را

کار تو جانا با " کرامــاً کاتبین " است

بهتر ز آیات خداوندی چه جویی؟

بهتر از این دفتر کتابی هم مُبین است؟

مانوس شرح صدر پیغمبر به اسلام

مرشد به راه مستقیم مؤمنین است

ای دوست گر خواندی دعایی هم مرا کن

چون در قیامت هر کسی خواهان این است

یارت بود قــــــــرآن همیشه، تا توانی

قرآن بخوان، رمز فَلاحت در همین است

آن كس كه قرآن خواند از آثار رحمت

مُهري ز لطف حق ورا اندر جبين است

فجّار اگر كردند با قرآن عداوت

اندر قيامت جايشان اندر سجّين است

قرآن نخواني هيچ از رحمت نيابي

آيات آن بسيار ناب و دلنشين است

(سراینده ناهید)

........ (لغت معني) .......

اَعظَم ترين نَعماءِ ربَّ العالَمين = بزرگ ترين نعمت هاي پروردگار جهانيان. ايزد = خداوند. صدر = سينه. ختم خير المرسلين = بهترين پايان دهنده تمام پيامبران. قرين = همانند. نَعماء = نعمتها. خواهی اگر با یار همدم باشی و دوست = منظور دوستي با خداوند است. حَبل المَتین = ريسمان محكم خداوندي. کِراماً کاتبینَ = فرشتگان بزرگوارى كه نويسندگان اعمال ما هستند (۱۱) اشاره به سوره مباركه الانفطار. مُبين = روشن و جدا كنند حق از باطل. مآنوس = يار و همدم. صدر = سينه. مُرشد = راهنما. فَلاحَت = رستگاري تو. جبين = پيشاني. فُجّار = وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿۱۴﴾ اشاره به سوره مباركه الانفطار = و بي‏ شكّ بدكاران در دوزخند (۱۴). سِجِّينٍ = كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ ﴿۷﴾. نه چنين است كه مى ‏پندارند بلكه كارنامه بدكاران در سِجّين است (۷) اشاره به سوره مباركه المطفّفين.