دير ياسين

کشتار دیر یاسین

کشتار دیر یاسین توسط رژيم صهيونيستي در ۹ آوریل ۱۹۴۸ اتفاق افتاد، که طی آن ۱۲۰ تروریست (۸۰ نفر از ایرگون و ۴۰ نفر از لحی) به روستای فلسطینی دیر یاسین (در پنج کیلومتری غرب اورشلیم) حمله کردند، طی این درگیری و کشتار ۲۵۰ روستایی کشته شدند. اين جنايت به دست دو گروه «اتسل» یا ایرگون 80 نفر به رهبری «مناخیم بگین» (که از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۳ به عنوان نخست‌ وزیر اسرائیل انتخاب شد) و گروه «لحی» که توسط «اسحاق شامیر» 40 نفر (که در سالهای ۱۹۸۳-۱۹۹۲ به طور متناوب به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل انتخاب شد) رهبری می‌شد، انجام شد. این قتل عام دو هفته پس از امضای توافقنامه صلحی که سران شهرک‌ های یهودی‌ نشین خواستار آن بودند و مورد تایید مردم دیر یاسین بود، روی داد.

دیر یاسین روستایی در بلندی‌های مشرف به بیت‌المقدس واقع شده بود. حدوداً به سال ۱۵۱۷ در زمان حکومت عثمانی‌ها به وجود آمده بود. جمعیت این دهکده در سال ۱۹۴۵، حدود ۶۱۰ نفر بود که بیشتر اهالی آن کشاورز، دامدار، یا به حرفه سنگ‌بری مشغول بودند و سنگ آهک را استخراج کرده و به مناطق مختلف می ‌فرستادند. بیشتر خانه‌های اعراب مقیم آن از برش‌های سنگین از سنگ‌های آهک ساخته شده بود که دارای سردرها و ورودی‌های زیبایی بودند. اهالی روستا از سال ۱۹۴۲ با همسایگان یهودی خود (ساکنین دهکده گیوات شائول) پیمان عدم تعرّض امضا کردند. این دهکده بیرون از مواضعی قرار داشت که از طرف سازمان ملل برای دولت آینده اسرائیل در نظر گرفته شده بود.

دیر یاسین روستایی در بلندی‌های مشرف به بیت‌المقدس واقع شده بود. حدوداً به سال ۱۵۱۷ در زمان حکومت عثمانی‌ها به وجود آمده بود. جمعیت این دهکده در سال ۱۹۴۵، حدود ۶۱۰ نفر بود که بیشتر اهالی آن کشاورز، دامدار، یا به حرفه سنگ‌بری مشغول بودند و سنگ آهک را استخراج کرده و به مناطق مختلف می ‌فرستادند.
بیشتر خانه‌های اعراب مقیم آن از برش‌های سنگین از سنگ‌های آهک ساخته شده بود که دارای سردرها و ورودی‌های زیبایی بودند. اهالی روستا از سال ۱۹۴۲ با همسایگان یهودی خود (ساکنین دهکده گیوات شائول) پیمان عدم تعرض امضا کردند. این دهکده بیرون از مواضعی قرار داشت که از طرف سازمان ملل برای دولت آینده اسرائیل در نظر گرفته شده بود.

حمله

در ساعات نخستین بامداد روز ۹ آوریل ۱۹۴۸ نیروهای لحی و سازمان نظامی ملی در سرزمین اسرائیل به دهکده دیر یاسین حمله بردند. حدوداً در ۴:۴۵ بامداد پس از ردوبدل پیغام‌های نامفهوم درگیری بین جنگجویان عرب و رژیم صهیونیستی سرگرفت. اهالی روستا غافل از بعد درگیری فرار نکردند. تک تیراندازهای عرب سرعت جنگجوهای لحی را کم کرده بودند. بنا به اظهارات، افراد مسلح روستا در خانه‌ها پناه برده بودند، افراد لحی با پرتاب نارنجک به در و پنجره، خانه به خانه را اشغال کردند، که در بسیاری از موارد به فروریختن سقف بر سر جنگجوها و غیرنظامیان تمام شد.

یاری تزابان که چهار دوره عضو مجلس اسرائیل بوده‌است می ‌گوید که پس از قتل‌عام همراه با بریگاردهای جوان به روستا اعزام شده بود تا جسدها را دفن کند. او می ‌گوید که جسد هیچ مرد مسلحی را ندیده‌است و روایتی که دهه هاست از سوی اسرائیلی‌ها تبلیغ می ‌شود یعنی تبادل آتش میان مردان روستا و شبه نظامیان اسرائیلی را رد می‌کند. چند ساعت بعد، اهالی یهودی روستای گیوات شائول به کمک روستاییان آمدند و با دشنام گویی جلوی کشتار را گرفتند.

بنا به گزارش میر پائل، افسر هگانا، افراد لحی و ایرگون دست به دزدی و غارت پولها، طلاها، شکر، رادیو، و غیره زدند. پس از آتش بس اهالی روستا را در مدرسه حبس کردند و بعد توسط چهار کامیون به اورشلیم منتقل کردند. گزارش‌هایی از چندین مورد تجاوز جنسی به زنان و دختران به نيز به ثبت رسیده است. بنا به گزارش‌ها، تعدادی از مردان روستا در اورشلیم به قتل رسیدند. ۷ سالمند و یک مادر و فرزندش هم بعداً به دیر یاسین برده شدند و به قتل رسیدند.

واکنشها

نیروی‌های انگلیسی حاضر، از ترس درگیری با افراد ایرگون و لحی عکس ‌العملی نشان ندادند. این حمله توسط رهبران هاگانا، خاخام‌های اعظم اسرائیل، آژانس یهود و یهودیان سرشناسی همچون آلبرت انیشتین و هانا آرنت، و ديگران محکوم و مورد سرزنش واقع گردید. در بین اعراب خبر این کشتار و شایعات مطبوعات عربی موجب رعب و وحشت گردید.

بنا به گزارش میر پائل، افسر هگانا، افراد لحی و ایرگون دست به دزدی و غارت پولها، طلاها، شکر، رادیو، و غیره زدند. پس از آتش بس اهالی روستا را در مدرسه حبس کردند و بعد توسط چهار کامیون به اورشلیم منتقل کردند. گزارش‌هایی از چندین مورد تجاوز جنسی به زنان و دختران به نيز به ثبت رسیده است. بنا به گزارش‌ها، تعدادی از مردان روستا در اورشلیم به قتل رسیدند. ۷ سالمند و یک مادر و فرزندش هم بعداً به دیر یاسین برده شدند و به قتل رسیدند.

«مائیر باعیل» فرمانده یگان‌های ویژه «هاگانا» به روزنامه یدیعوت آحارانوت گفت: بعد از اینکه نیروهای بالماخ روستا را ترک کردند نیروهای آرگون و شترون کشتار را شروع کردند مردان و زنان و کودکانی بدون تردید کشته شدند که در در کنار دیوارها و گوشه منازل افتاده بودند. «جاک دینی رینیه» نماینده سازمان صلیب سرخ بین المللی در قدس می گوید: زنانی از اعضای گروه‌های صهیونیستی را دیدم که دو روز بعد از کشتار از روستا خارج می شدند و چاقوهایی آغشته به خون را با خود در دست داشتند. دختری به من نزدیک شد و چاقویی که هنوز خون از آن مي چكيد در دست داشت. آشکار بود که او عضو گروه پاکسازی است که مسئول کشتن افراد زخمی دير ياسين بود.

«رابرت مکات» کنسول آمریکا در گزارش خود برای وزارت خارجه آمریکا می‌گوید: دست و پای کودکان قطع و دنده‌های آنها شکسته می ‌شد. شارون مرتکب کشتاری شد که از کشتار هیتلر هم فجیعتر است. «حلیمه عید» شهروند فلسطینی نجات یافته از کشتار دیر یاسین می‌گوید: تروریست‌ها یک عروس را به همراه داماد و 30 نفر دیگر از منازل خود خارج و آنها را گلوله باران کردند. یک سرباز را دیدم که صالحه خواهر باردارم که در ماه هفتم بارداری بود را گرفت و اسلحه خود را بر روی گردنش گذاشت و شلیک کرد، خواهرم بر زمین افتاد، سپس این سرباز با چاقوی خود شکم خواهرم را پاره کرد و جنین او را بیرون آورد و جنین را سر برید.

محمّد عارف سمور از شهروندان نجات یافته از این کشتار می‌ گوید: نیروهای صهیونیست یک کودک 6 ساله را گرفتند، مادر کودک به سمت او رفت و کودکش را در آغوش کشید در همین حین صهیونیست ها با چاقو به این کودک زدند و او را كشتند، مادر این کودک تا آخر عمر در حالت دیوانگی زندگی مي کرد. «صافیه عطیه» شهروند فلسطینی می ‌گوید: به چشم خودم موارد زیادی از تجاوز به زنان را دیدم آنها گوشواره‌ها را از گوش ما می ‌کشیدند.

کشتار دیر یاسین یکی از عوامل مهاجرت دسته جمعی فلسطینی‌ها در سال ۱۹۴۸ که در طی آن بیش از ۷۰۰٬۰۰۰ یا حدود نیمی از جمعیت عرب فلسطین از خانه‌های خود رانده شدند، گردید. در مقاله‌ای در بی ‌بی ‌سی فارسی نقل شده که کشته شدن تمام ۷۰۰ نفر جمعیت روستا رخ داده است. آمار کشته شدگان در ابتدا ۲۰۰ نفر توسط صلیب سرخ تخمین زده شده بود. در سال ۱۹۸۸، دانشگاه بیرزیت رقم کشته شدگان را ۱۰۷ نفر برآورد کرد.