خدایی که نمی شناسم

محراب مسجد النّبيّ صلي الله عليه و آله الطاهرينمحراب كلمه حَرب در عربي به معني جنگيدن و مبارزه كردن و كلمه محراب اسم آلت و ابزار آن است كه در عربي بروزن مِفعال مي آيد لذا محراب يعني محل جنگ و مبارزه با شيطان رجيم براي حضور قلب داشتن به هنگام نماز خواندن است و در اصطلاح، طاق‌نمایی در مسجد است که جهت قبله را نشان می ‌دهد و معمولا امام جماعت هنگام نماز در آن می‌ایستد. محراب به شکل کنونی در صدر اسلام وجود نداشت. این مکان جایگزین صفحه سنگی یا چیزی دیگری شده که جهت قبله یا جایگاه نماز پیامبر (ص) را نشان می‌داد. برخی احکام مرتبط با محراب در کتاب‌های فقهی مطرح شده است.مفهوملغت ‌شناسان برای محراب معانی مختلفی مانند صدر مجلس،‌ صدر اتاق و شریف‌ ترین جای مسجد، ذکر کرده‌اند.این واژه در اصلاح طاق‌نمایی در مسجد را گویند که به سمت قبله باشد. برخی درباره سبب نام ‌گذاری آن گفته‌اند: محراب از ریشه حَرب به معنای جنگ گرفته شده و به معنای مکان جنگ انسان با شیطان است.راغب اصفهانی محراب را برگرفته از محراب ‌البیت و به معنای صدر مجلس می‌ داند.قرآن و روایاتلفظ محراب چهار بار و محاریب (جمع محراب) یک بار در قرآن به معانی جایگاه نماز، عبادتگاه و منزلگاه به کار رفته است. در برخی کتب فقهی شیعه در مبحث احکام مسجد، مباحثی درباره محراب مطرح شده است و در آنجا به روایاتی در این باره اشاره شده است.تاریخچهواژه محراب پیش از اسلام در برخی از آیین‌ها برای اشاره به نوعی بنای مذهبی به کار رفته است. به پرستش‌ گاه‌های آیین مهرپرستی در ایران و بین‌النهرین مهرابه یا مهرکده گفته می‌شده است. در برخی کلیساها این مکان به صورت نیم‌دایره در جلوی کلیسا بنا شده است و آن را تابوک می‌ نامند.در اسلامساخت نخستین محراب به شکل طاقچه‌ای, ...ادامه مطلب